Het was 13.45 uur, donderdag 23 mei en daar gingen ze dan! De trein die we eigenlijk moesten nemen mocht dan wel gecanceld zijn, deze enthousiaste groep mensen was niet te stoppen. En waarom niet? Omdat we de legend, de meester, het icoon Hendrick Hamel gingen bewonderen natuurlijk! Gorinchem zat op ons te wachten in al haar glorie. Het plezier begon al tijdens de gezellige treinreis. ‘Ik ben zo benieuwd’, ‘Ik heb er zo veel zin in’ klonk er door de coupé.
Eenmaal aangekomen in Gorinchem rook je het meteen al: Historie. Pure historie. Op de grond voor de straat van het Hendrick Hamel museum kwamen wij een steen tegen, toegewijd aan Hamel en wie hij nu eigenlijk was. En als echte Koreastudies studenten, stonden we even te gloaten dat wij het Koreaanse opschrift konden lezen en waarschijnlijk een goede 90% van de mensen die er langs zouden lopen niet (no shade naar de inwoners van Gorinchem uiteraard).
En toen was het zover: het museum! Ontvangen door de lieve medewerkers van het museum begon de rondleiding in een soort woonkamer gecombineerd met slaapkamer, waar de gids het verhaal van Hendrick Hamel aan ons vertelde. De ruimte was een soort oude studio waar je als student een fortuin voor neerlegt. Daarna ging de tour verder naar een kamer waar we een video keken over het museum, replica’s van oude schepen bekeken en ons collectief ergerden aan de airco die klonk alsof hij elk moment door het plafond zou schieten.
De bovenruimte was ook erg leuk (ondanks het zuurstoftekort). Een zaal gevuld met miniatuur replica’s van bijvoorbeeld Gyeongbokgung. Boven de replica’s was ook beeldmateriaal te zien, wat fijn was voor de mensen met een korte aandachtsspanne. Hierna hadden we nog tijd voor foto’s met z’n allen en liepen zelfstandig eventjes door de laatste ruimtes van het museum. Ook werd het personeel bedankt en werden de limited edition buttons uitgedeeld. De gids vond de button ook heel leuk! Puck, onze graphic designer, heeft zichzelf overtroffen met het design. Voor de winnaar van onze fotowedstrijd hadden we een leuke goodie bag met allerlei Koreaanse hebbedingetjes, MAAR OOK… DE GOUDEN BUTTON!! We hadden geen 2 winnaars verwacht dus we horen graag of ze deze doormidden hebben gesneden of dat ze afwisselend ermee pronken; in ieder geval goed gedaan iedereen! De KampCo heeft genoten van al jullie kunstzinnige foto’s <3
Maar het feest stopte daar uiteraard niet. Nee, nee. We gingen daarna met z’n allen een hapje eten bij, je raadt het al, de Sojubar! De drankjes vloeiden, eten werd geïnhaleerd, tranen rolden van het lachen, of van de pittige kip, maar het was in ieder geval ontzettend gezellig. Vanuit de KampCo willen we iedereen bedanken voor hun aanwezigheid en hun enthousiasme, we hebben het ontzettend naar onze zin gehad! En nogmaals voor de medewerkers van het Hendrick Hamel museum: ontzettend bedankt voor de gastvrijheid. Dit is zeker niet de laatste keer dat de leden van S.V.K. Dokkaebi bij deze prachtige locatie zullen langskomen.
Comments